وبسایت رسمی اتاق بازرگانی ایران و کره جنوبی

گروه های کسب و کاری در کره جنوبی (چائبول)، نقش مهمی در اقتصاد این کشور ایفاء می کنند، به گونه ای که فروش ۱۰ چائبول برتر کره در سال ۲۰۱۷ برابر با ۶۷.۸ درصد تولید ناخالص ملی کره بوده است و ثروت هلدینگ سامسونگ به تنهایی برابر با ۴۲ درصد تولید ناخالص ملی کره است.
بی شک کره جنوبی از موفق ترین کشورها در زمینه توسعه در نیم قرن اخیر بوده است. درآمد سرانه این کشور از کمتر از ۱۰۰ دلار در سال ۱۹۶۰ به بیش از سی هزار دلار در سال ۲۰۱۷ رسیده است. نکته مهم آن است که این رشد اقتصادی نه با اتکاء به فروش منابع بلکه با صنعتی شدن تحقق پیدا کرده است. کارشناسان بانک جهانی در این زمینه می نویسند: « کره جنوبی نخست نیروی کار را از بخش کشاورزی به صنایع کارخانه ای سبک و سپس به بخش صنعتی با ارزش افزوده بالا انتقال داد»(بانک جهانی، ۲۰۱۳).
در واقع کره جنوبی از کشوری در دهه ۱۹۶۰ که «صادرات اصلی اش سنگ تنگستن، ماهی و کلاه گیس ساخته شده از موی انسان بود به قدرتی آشنا با فناوری پیشرفته بدل شد که تمام دنیا آن را با موبایل شیک و تلویزیون های صفحه صاف صادراتی می شناسند»(چانگ، ۱۳۹۲{۲۰۰۸}، ۲۶). در سال ۱۹۹۶ کره به عضویت سازمان همکارهای اقتصادی و توسعه پذیرفته شد که نشان می داد که از نظر جامعه جهانی این کشور به عنوانی کشوری توسعه یافته پذیرفته شده است.
سوال مهم در این میان آن است که کره جنوبی چگونه توانسته است به این موفقیت دست یابد؟ همانطور که فوکویاما توضیح می دهد درباره موفقیت کشورهای شرق آسیا دو توضیح کاملا متضاد وجود دارد.