. مدیریت ذخایر ارزی
- ذخایر ارزی قابل توجه:
کره جنوبی دارای ذخایر ارزی قوی است که نقش مهمی در پشتوانه اقتصاد دارد
بر اساس آخرین گزارش‌ها، میزان ذخایر ارزی کره جنوبی در ژانویه ۲۰۲۴ به ۴۱۱ میلیارد دلار کاهش یافت، در حالی که این میزان در دسامبر ۲۰۲۳ حدود ۴۱۵.۶ میلیارد دلار بود. این ذخایر شامل ارزهای خارجی، اوراق بهادار بین‌المللی و دارایی‌های مالی دیگر است
از سوی دیگر، میزان ذخایر طلای کره جنوبی از سال ۲۰۱۳ تاکنون بدون تغییر در ۱۰۴.۴ تن باقی مانده است که تنها ۲.۱٪ از کل ذخایر ارزی این کشور را تشکیل می‌دهد. بانک مرکزی کره جنوبی در رتبه ۳۸ جهان از نظر میزان ذخایر طلا قرار دارد
در حالی که برخی کشورها مانند چین و روسیه در حال افزایش ذخایر طلای خود هستند، بانک مرکزی کره جنوبی اعلام کرده که برنامه‌ای برای خرید بیشتر طلا ندارد، زیرا نقدشوندگی آن نسبت به دارایی‌هایی مانند اوراق قرضه و سهام کمتر است
- .
- امکان مداخله در مواقع بحرانی
- ذخایر ارزی به بانک مرکزی اجازه می‌دهد در مواقع نوسانات شدید وارد عمل شده و از کاهش شدید ارزش وون جلوگیری کند.
- افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران:
وجود ذخایر ارزی بالا به عنوان یک تضمین اقتصادی، اعتماد سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را افزایش می‌دهد.
۴. سیاست‌های مالی و بودجه‌ای
- ثبات اقتصادی از طریق مدیریت مالی:
اجرای سیاست‌های مالی منظم، کنترل کسری بودجه و مدیریت بهینه هزینه‌های دولتی باعث ایجاد ثبات اقتصادی می‌شود.- کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری:
ثبات اقتصادی منجر به کاهش عدم قطعیت در بازار می‌شود و سرمایه‌گذاران را به ورود به بازار داخلی ترغیب می‌کند. - تقویت ارزش ارز:
ثبات اقتصادی و پیش‌بینی‌های مالی مثبت، ارزش وون را در سطح بین‌المللی حفظ و تقویت می‌کند.
- کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری:
۵. اصلاحات ساختاری و توسعه صادرات
- بهبود بهره‌وری و رقابت‌پذیری:
اصلاحات ساختاری در بخش‌های مختلف اقتصادی به افزایش بهره‌وری و رقابت‌پذیری صنایع داخلی کمک می‌کند.
افزایش صادرات:
بهبود کیفیت و کارایی صنایع و افزایش صادرات، موجب ورود ارزهای خارجی به کشور می‌شود.
تراز تجاری مثبت:
رشد صادرات و بهبود تراز تجاری به تقویت ارزش وون کمک می‌کند، زیرا ورود ارز خارجی به بازار باعث افزایش تقاضای وون می‌شود.
۶. کنترل جریان‌های سرمایه
- نظارت و مقررات سرمایه‌ای:
کره جنوبی از طریق نهادهای نظارتی مانند کمیسیون خدمات مالی (FSC) و بانک مرکزی، جریان‌های سرمایه‌ای را به دقت زیر نظر دارد.- محدودیت‌های ورود و خروج سرمایه:
با تعیین قوانین و محدودیت‌های خاص برای سرمایه‌گذاران خارجی و کنترل معاملات کوتاه‌مدت، از خروج ناگهانی سرمایه جلوگیری می‌شود. - در بخش‌های حساس اقتصادی، دولت ممکن است محدودیت‌هایی در خصوص میزان سرمایه‌گذاری خارجی اعمال کند تا از تأثیرات منفی بر بازارهای مالی داخلی جلوگیری شود. برای مثال، محدودیت‌های خاصی برای خرید سهام یا اوراق بهادار توسط سرمایه‌گذاران خارجی در بخش‌های استراتژیک وجود دارد.
- ابزارهای مالی مانند مالیات بر معاملات کوتاه‌مدت:
استفاده از ابزارهایی مانند مالیات‌ها می‌تواند از فعالیت‌های سفته‌بازانه جلوگیری کرده و نوسانات شدید ارز را کاهش دهد.
- محدودیت‌های ورود و خروج سرمایه:
ترکیب این اقدامات – تنظیم نرخ بهره، مداخله‌های مستقیم در بازار ارز، مدیریت ذخایر ارزی، ثبات اقتصادی از طریق سیاست‌های مالی، اصلاحات ساختاری و کنترل جریان‌های سرمایه – به کره جنوبی این امکان را می‌دهد که ارزش وون خود را در مقابل نوسانات بین‌المللی حفظ و تقویت کند. این رویکرد جامع باعث افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران، جذب سرمایه خارجی و تثبیت شرایط اقتصادی می‌شود که در نهایت به پایداری و تقویت ارزش پول ملی این کشور منجر می‌گردد.