در پی حمله اخیر اسرائیل به کشورمان ، بسیاری از دولت‌های جهان درگیر ارزیابی پیامدهای این بحران فزاینده شده‌اند. در این میان، دولت کره جنوبی با نگاهی محتاطانه و عملگرایانه، واکنشی چندوجهی نشان داده است که بیش از آن‌که بر منافع سیاسی متکی باشد، بر محورهای امنیت ملی، منافع انرژی و مسئولیت‌های دیپلماتیک استوار است.
موضع کره جنوبی برخلاف برخی بازیگران غربی که به حمایت یا تقبیح صریح یکی از طرفین پرداخته‌اند، بیشتر بر دعوت به خویشتن‌داری و پرهیز از تشدید تنش متمرکز بوده است. در بیانیه‌ای مشترک با دولت استرالیا، کره جنوبی از ایران و اسرائیل خواست از درگیری نظامی بیشتر خودداری کنند و مسیر آرام‌سازی و گفت‌وگو را در پیش گیرند. این پیام دیپلماتیک نشان‌دهنده تداوم سیاست خارجی سئول در قبال بحران‌های جهانی است؛ سیاستی که همواره با احتیاط، بی‌طرفی و اولویت دادن به ثبات منطقه‌ای همراه بوده است.
همزمان با تحولات میدانی، دولت کره جنوبی اقدامات عملی برای حفاظت از اتباع خود در منطقه را نیز آغاز کرده است. وزارت امور خارجه کره، هشدار سفر به برخی مناطق ایران و اسرائیل را افزایش داده و سفارتخانه‌های کره در تهران و تل‌آویو موظف به برنامه‌ریزی برای خروج اضطراری شهروندان شدند. گزارش‌هایی نیز از انتقال تعدادی از شهروندان کره‌ای از طریق کشورهای ثالث مانند قزاقستان و ازبکستان منتشر شده است. این اقدامات نشان‌دهنده حساسیت دولت سئول نسبت به مسئولیت انسانی خود در قبال شهروندان خارج از کشور است.
در کنار مسائل دیپلماتیک و انسانی، نگرانی اقتصادی نیز بخش مهمی از واکنش کره جنوبی را تشکیل می‌دهد. به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان نفت جهان، ثبات قیمت انرژی برای کره جنوبی اهمیتی حیاتی دارد. افزایش بهای جهانی نفت پس از آغاز درگیری‌ها و احتمال آسیب دیدن مسیرهای تأمین انرژی، دولت کره را وادار کرده تا سازوکارهای اضطراری برای کنترل بازار انرژی و حفظ ثبات مالی را فعال کند. رئیس‌جمهور کره جنوبی نیز در جلسه‌ای فوق‌العاده، دستور آماده‌سازی برای مقابله با شوک‌های احتمالی اقتصادی ناشی از ادامه بحران را صادر کرده است.
واکنش کره جنوبی به این بحران را می‌توان واکنشی متعادل سیاسی دانست. سئول در عین حال که از مداخله در مناقشه خودداری می‌کند، تلاش دارد نقش خود را به‌عنوان یک دولت مسئول، چه در قبال شهروندان خود و چه در سطح دیپلماسی جهانی، ایفا کند. در نهایت باید گفت کره جنوبی با ترکیب دیپلماسی محتاطانه، مسئولیت‌پذیری انسانی و پیش‌بینی اقتصادی، در برابر یکی از پرتنش‌ترین رخدادهای ژئوپلیتیکی سال‌های اخیر، الگوی جدیدی از .سیاست خارجی در شرق آسیا ارائه داده است؛
